Ոզնին քայլում էր խաղահրապարակով և նա հանդիպեց ելակոտ աղվեսին: Աղվեսը ձեռք տվեց նրան և ոզնին դարձավ ելակոտ: Նա տխրեց և գնաց իր ընկերների հետ խաղալու բայց ընկերները գիտեին որ նա ուրիշ ոզնի է: Նա գնաց տուն թխվացք ուտելու և հանկարծ նա դարձավ ելակ և ընկավ թխվացքի վրա:

մենք գնացել էինք հարդավան, գնացել էինք ձոր, այնտեղ մենք երգում էինք վիճակի երգեր: Խաղում էինք վիճակի խաղեր, ընկերներիս հետ որոշեցինք պահմտոցի խաղաինք, լավ անցկացրեցինք ժամանակը և ետ վերադարձանք դպրոց

1. Համբարձումը վերածվել է ժողովրդական տոնակատարության. երիտասարդ տղաներն ու աղջիկները Համբարձման առթիվ հավաքում են 7 գույնի ծաղիկ, կժի մեջ լցնում 7 աղբյուրի ջուր, իրենց նշանները գցում ջրի մեջ և Համբարձման գիշերը «աստղունք» դնում, այսինքն՝ դրանք հանձնում աստղերի խորհրդին, որից հետո, ըստ այդ նշանների՝ կատարում գուշակություններ։ Համբարձման կիրակի օրը տոնականորեն զարդարված երիտասարդներն ու աղջիկները կազմակերպում են տոնախմբություններ՝ Համբարձմանը նվիրված երգերի, պարերի (հատկապես վերվերիների՝ որպես հասակի աճի հետ կապված հմայական պարերի), խաղերի ու մրցույթների զուգակցությամբ։

2.նշվում է Զատիկից ուղիղ քառասուն օր հետո, հինգշաբթի։ Թե՛ տոնի անունը, թե՛ նշելու օրը եկեղեցական օրացույցով բացատրվում է Ավետարանի այն պատմությամբ, ըստ որի Հարություն առնելուց հետո Քրիստոսը քառասուն օր շրջում է երկրի վրա և ապա համբառնում։ Այս տոնը երևույթների այն դասական շղթայում է, երբ քրիստոնեությունը ժողովրդական տոները կատարման ժամանակով հարմարեցնում էր քրիստոնեական պաշտոնական գաղափարախոսությամբ պայմանավորված արարողություններին, նախաքրիստոնեական Հայաստանի ժողովրդական կենցաղում կարևոր դեր խաղացող գարնանային վերջին տոնը, փաստորեն կատարման ժամանակով համապատասխանեցվեց քրիստոնեական տոնացույցի Քրիստոսի Համբարձման տոնին։

3.Տոնը նշվում է Քրիստոսի Հարության 40-րդ օրը: Հարությունից հետո Քրիստոս 40 օր մնում է երկրի վրա և երևում առաքյալներին ու հավատացյալներին:

4.Այդ ընթացքում Հիսուս Իր վարդապետությունն է ուսացանում նրանց, իսկ վերջին հանդիպման ժամանակ օրհնում ու պատգամներ տալիս առաքյալներին, որից հետո համբարձվում է երկինք:

5.Քրիստոսի Համբարձման մասին վկայում են Ս. Մարկոս և Ս. Ղուկաս ավետարանիչները, ինչպես նաև՝ «Գործք Առաքելոց»–ը։ «Եվ Ինքը` Տեր Հիսուս, նրանց հետ խոսելուց հետո, դեպի երկինք վերացավ և նստեց Հոր աջ կողմը» (Մարկ. 16:19):

Մի անգամ փիղը քայլում էր և արևը իր ուժը տվեց փղին և նա դարձավ արևոտ: Նա խաղում էր և հանկարծ նրա կնճիթից արևի ճառագայթներ սկսեցին դուրս գալ: Բոլորը նրանից փախչում էին:Փիղը  տխրեց ու որոշեց ջուր խմել,  հանգստանալ: Հանկարծ նա հալվեց ու դարձավ սովորական փիղ:

այսօր մենք սովորելենք թե ինչպես խնամել աչքերը, մենք դիտելենք մի ֆիլմ վորը սովորեցնում եր թե ոնց խնամել աչքերը, պետք է մատը ձեր դիմաց պահել եվ շարժել աչ ձախ վերևվ ներքեվ բայց պետք չէ գլուխը շարժել թեչե անիմաստ կլինի

Ես սահում եյ սահնակով, ես շատ չարաճճի եյ, ես տեսա տխուր շնիկին հենց նրան սիրեցի նա միանքամից ուրախացավ:

Մի մարդ ու կնիկ են լինում,  մարդը կնկան է ասում հիմար, կնիկը` մարդուն: Մի օր մարդը բերում է տուն մի քանի փութ եղ ու բրինձ:

-Էդքան յուղն ու բրինձը ինչի համար ես բերել,  այ հիմար,- ասում է կնիկը
-Պատրաստվում եմ Բարեկենդանին տար պահի,- ասում է մարդը:

Կնիկը տանում է պահում: Կանգնում պատուհանի առաջ և սպասում Բարեկենդանին: Շատ է սպասում,  թե քիչ հեռվից տեսնում է մեկը անցնում է, կոնչում է եղն ու բրինձտ տալիս այդ մարդուն:

Մարդը վերադառնում է տուն ու հարցնում է` որտեղ է եղնու բրինձը: Կնիկն ասում է, որ տվել է Բարեկենդանին: Նրանք նորից սկսում են վիճել:

Դդում դու համեղ ես,
Դդում դու շատ սիրուն ես,
Ուրախ եմ, որ դու կաս,
Մայրիկս սիրում է քեզ:

Թթվաշ ես ոնց որ թթու,
Թթու դու շատ համեղ ես,
ՈՒր գնաս քո հետ եմ ես: